کد مطلب:29129 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
3735. امام كاظم علیه السلام - در دعایش -:از تو می خواهم بر مولا و سرور ما و رسول و حبیب خود، محمّدصلی الله علیه وآله،... و نیز بر برادرش، وصی اش، دامادش و وارث او و خلیفه تو پس از او در روی زمین و بین بندگانت امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام، درود فرستی.[2]. 3736. امام كاظم علیه السلام - در دعایش -:پروردگارا!... گفتی - و سخن تو حق است كه نه خلافی و نه تغییری در آن است -:«یَوْمَ نَدْعُواْ كُلَّ أُنَاسِ م بِإِمَمِهِمْ؛[3] [یاد كن ]روزی را كه هر گروهی را با پیشوایانشان فرامی خوانیم». آن روز، روزِ برانگیخته شدن است و «إِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ؛[4] هنگامی كه در صور دمیده شود...»، و«بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ؛[5] و هر آنچه در قبرها بود، برانگیخته شد». پروردگارا! اقرار می كنم و گواهی می دهم، اعتراف می كنم و انكار نمی كنم، در دل می دارم و در عیان، بیان می كنم. اعلان می كنم و نهان می كنم این را كه تو خدایی و جز تو خدایی نیست. تو تنهایی و هیچ شریكی برای تو نیست، و محمد صلی الله علیه وآله، بنده و پیامبر توست و علی علیه السلام، امیر مؤمنان، سرور وصی ها، و وارثِ دانش پیامبران، كُشنده مشركان، پیشوای پرهیزگاران، نابود كننده منافقان، جنگ كننده با پیمان شكنان (ناكثین)، تجاوزكاران (قاسطین) و از دین بیرون روندگان (مارقین)، امام و راه من است؛ آن كه جز از طریق ولایت او و اقتدا به او و اقرار به فضایل او و پذیرش كلام ناقلان آن فضایل و تسلیم شدن به گزارشگران آن فضایل، به اعمال خود - هر چند كه پاك باشند -، اعتماد ندارم و آنها را نجات بخش خود نمی دانم.[6]. 3737. امام كاظم علیه السلام - وقتی محمّد بن فُضَیل درباره سخن خداوند پرسید كه می فرماید:«أَفَمَن یَمْشِی مُكِبًّا عَلَی وَجْهِهِ ی أَهْدَی أَمَّن یَمْشِی سَوِیًّا عَلَی صِرَ طٍ مُّسْتَقِیمٍ؛[7] پس آیا آن كس كه نگونسار، راه می پیماید، هدایت یافته تر است یا آن كس كه ایستاده بر راه راست می رود؟» -:خداوند، كسی را كه از ولایت علی علیه السلام روی برگردانده، به كسی تشبیه كرده كه سر به زیر می رود و به راه خود، راهبری نمی شود و كسی را كه از او پیروی كرده، بر راه مستقیم، بر قرار شمرده است و راه مستقیم، امیر مؤمنان است.[8]. ر. ك:ص 124 (جایگاه سیاسی و اجتماعی/راه راست).
3734. امام كاظم علیه السلام:علی علیه السلام، دری از درهای هدایت است. هر كس از در علی علیه السلام وارد شود، مؤمن است، و هر كس از آن خارج شود، كافر است، و هر كس نه از آن وارد شود و نه خارج شود، جزو گروهی است كه خداوند درباره آنان، تصمیم خواهد گرفت.[1].